Çocuk Psikolojisi Nasıldır? Ebeveynler Çocuklarına Nasıl Davranmalı?

Çocuklar etrafındakilerin farkında olan ve devamlı gözlem yapan bireylerdir. Yeni şekillenmeye başlayan karakterleri kendisine yakın olanların yansımasıdır aslında. Çocuk davranışlarının örneklerini ebeveynlerden ve arkadaşlarından alır. Çocuk psikolojisi bu yönüyle yetişkin psikolojisinden oldukça farklıdır. Çocuklar hayatı yeni öğrenirler ve etrafındaki zorlukları deneyimleyerek aşarlar. Her birey gibi aslında onlar da bir işi kendi başlarına başarmaktan keyif alırlar. Bu nedenle aileler her ne kadar çocuklarının üzerine düşmek isteseler de onu biraz özgür bırakırlarsa faydasını mutlaka göreceklerdir.

Aslında çocuklar ebeveynlerinden çok fazla şey beklemezler. Kendilerine bağımsız bir birey gibi davranılmasını ve temel ihtiyaçlarının karşılanmasını beklerler. Bu ihtiyaçlar sağlandığı zaman çocuk kendini keşfedecek ve sağlıklı bir şekilde büyüyecektir. Çocuklar çok fazla kısıtlanmadan etrafında olup bitenleri keşfetmesine izin verilmelidir. Özgür bırakılan çocuklar karşılaştıkları zorlukları kendileri aşmayı ve yaratıcı düşünmeyi öğrenirler. Ebeveynlerin bu noktada çocuklarının yanında olmaları ve onlara destek olmaları yeterli olacaklardır.

Çocuk Psikolojisi ve Aile

Çocuk psikolojisi hakkında önemli olan konulardan bir tanesi de aile içi huzurdur. Huzursuz ve sürekli tartışma içeren bir aile ortamında yetişen çocuklarda da psikolojik problemler görülecektir. Çocuklar diğer insanlara nasıl davranmaları gerektiğini temel olarak anne-babalarından öğrenirler. Ebeveynler her açıdan çocuklarına davranışlarıyla örnek olmalıdırlar.

Her çocuk ailesini her aile de çocuğunu çok sever. Ancak bu sevgi ve şefkatin yeterince olmasına dikkat edilmelidir. Elbette çocuk sevgisiz ve ilgisiz bırakılmamalıdır ancak aşırı ilgi de çocuk psikolojisi için doğru değildir. Böyle bir durumda çocukta ebeveynlerinin sözünü dinlememe davranışı görülebilir.

Çocuk, ebeveynlerinin her istediğini yaptığını gördüğünde anne-babasını ağlama ya da başka yollarla manipüle edebilir ve bu da sağlıklı bir davranış değildir. Bununla birlikte çok katı ve disiplinli bir tutum da çocuğun utangaç ve korkak olmasına sebep olabilir.

Yapılacak en güzel şey çocuğu bağımsız bir birey olarak görmek ve ona karşı da öyle davranmaktır. Sorduğu sorular dikkatle dinlenmeli ve sıkılmadan cevaplanmalıdır. Çocuklar etraflarındaki dünyayı yeni keşfettikleri için her şeyi merak ederler ve kendilerine en yakın olan anne-babaları tarafından bu merakları kırılmamalıdır.